365 Dagen Tao

25 - Onbruikbaarheid

25 Jan

Houthakkers zijn dol op hout met een regelmatige nerf, dat sterk is en lekker ruikt. Als het hout te moeilijk is om te hakken, te krom om recht te worden gemaakt, te vies ruikt om er kasten van te maken, en te sponsachtig is om als brandhout te dienen, wordt het met rust gelaten. Bruikbare bomen worden omgehakt. Niet bruikbare bomen overleven.

Hetzelfde gaat op voor mensen. Sterke mensen worden in dienst genomen. Mooie mensen worden uitgebuit. De mensen die te alledaags zijn om op te vallen, zijn degenen die overleven. Ze worden veilig met rust gelaten.

Maar hoe zit het als we zelf tot die alledaagse mensen behoren? Hoewel anderen ons misschien negeren, moeten we onszelf niet als waardeloos beschouwen. We moeten het oordeel van anderen niet beschouwen als de maatstaf voor ons gevoel van eigenwaarde. In plaats daarvan moeten we een eenvoudig leven leiden. Natuurlijk hebben we fouten, maar we moeten zelf bepalen in hoeverre we er belang aan hechten en ze vervolgens gebruiken als een middel tot zelfverbetering. Aangezien we geen energie hoeven te steken in het ons beter voordoen dan we zijn, of het behouden van een positie, zijn we in feite vrij om het beste van onze persoonlijkheid te ontwikkelen. Als je als onbruikbaar wordt beschouwd, is dat dus geen reden tot wanhoop, maar een buitengewone kans. Het is de mogelijkheid om ongehinderd te leven en je eigen individualiteit tot uitdrukking te brengen.